De Aardappeleters

De Aardappeleters gemist?

Wil je in het vervolg geen aflevering meer missen? Stel gratis een alarm in en ontvang een e-mail als er nieuwe afleveringen zijn. Handig!

Laatste aflevering
De Aardappeleters

De allereerste patat smaakte naar oliebol. En omgekeerd. Aardappeleter Joris Vermeer ontmoet in België een professor in patat die hem dat uitlegt.

December 2019
Een verhaal dat begint met een koe op een boot is een goed verhaal. Joris Vermeer volgt het spoor van de koe om te ontdekken waarom we zo graag een lapje vlees uit Argentinië eten.
Joris Vermeer eet voor het eerst een maaltijd met de doden. Indonesiërs noemen het slametan. Het is een feestmaal waar de Nederlandse kolonist later een rijsttafel van maakte.
Joris Vermeer ontmoet de laatstlevende Stroganoff. Hélène de Ludinghausen, geboren Stroganoff, is een heuse prinses, oud-directrice van Yves Saint Laurent en ze spreekt meer talen dan Ivo Niehe.
Fondue is een chique woord voor smelten. Chique, want Frans. Toen de Zwitsers te veel kaas hadden om zelf op te eten, bedachten ze de kaasfondue om de wereld mee te veroveren.
De haan is het nationale beest van de Fransman. En dan, het eten! Coq au vin is haan in wijn. Wat kan er Franser zijn?
Ceviche is rauwe vis met een spetter citroen. Joris onderzoekt de herkomst in Peru. En hij eet het lekkerste kommetje vis ooit bij het wereldberoemde restaurant Maido in Lima.
Achter de loempia gaat een verhaal van oorlog, ellende en vluchten schuil. Joris Vermeer praat hierover met de Nederlands-Vietnamese loempiaverkoper Toan Vu.
De lekkerste pannenkoek ter wereld eet je in het mooiste land op aarde: Surinaamse roti. Joris Vermeer doorkruist Suriname en ontdekt hoe roti een nationaal Surinaams symbool werd,
Joris doet een verbijsterende ontdekking. Niemand weet het en je hoort er dus nooit iets over, maar de schnitzel is Nederlands, net als tulpen, molens en softdrugs.
Wil de aardappeleter Spaans doen, dan koopt ie een bakje paella, een geel rijstgerecht vol schaal- en schelpdieren. Maar in Valencia, de plek waar het vandaan komt, halen ze er hun neus voor op.
De Mexicaanse pannenkoek is altijd hartig en wat je erin stopt of erop legt, bepaalt hoe het heet. Joris Vermeer gaat in Mexico op zoek naar de taco.
November 2019
In Hongarije kennen ze vooral een koe die in grote aantallen over de mythische steppen dwaalt, voortgedreven door even mythische cowboys, de Gulyás. En waar je een nationaal gerecht van kunt koken.
De aardappeleter rolt uit de kroeg en wil, net voor 't slapen, reepjes varkensvlees in een broodje. Varkensvlees? Ja! Met een eindeloze hoeveelheid knoflooksaus.
Wil de aardappeleter beschaafd eten, dan doet hij dat met stokjes. Daarmee kan hij in groen pakpapier gevouwen bolletjes rijst met een stukje vis naar binnen lepelen.
De aardappeleter verbrandt door de supermarkt voorgemarineerd vlees boven de kooltjes van zijn grill. Maar wij aardappeleters, wij hebben geen idee van wat dat eigenlijk is, de barbecue.
Als de aardappeleter even geen lasagne lust, gaat hij naar de Griek. Het iconische gerecht dat daar de menukaart siert is moussaka. Alleen, geen enkele Nederlander die dat goed uitspreekt.
De aardappeleter wil minder moeite, minder geld en minder tijd besteden aan een maaltijd, vandaar: couscoussalade.
De aardappeleter geeft haar kinderen pasta met rode saus. En de student lust het ook, net als de boer, boekhouder en bejaarde. Wij aardappeleters eten spaghetti bolognese vanaf dat we tanden krijgen.
Aardappeleter Joris Vermeer zoekt gehucht, stad en land af naar de oorsprong van onze babi pangang.
Archief